Zelfbeschuldiging uitgebreid

Performance installatie/levend kunstwerk

Gebaseerd op Peter Handke’s Zelfbeschuldiging

Ik heb regels in acht moeten nemen.
Ik heb moeten.
Ik heb historische regels van mensen in acht moeten nemen.
Ik heb moeten doen.
Ik heb moeten laten.
Ik heb moeten laten gebeuren.
Ik heb regels geleerd.

Vormgevingsconcept: Vijf performers in een roze ruimte op een beperkt speelvlak, een gipsplaat en klanken.
Zelfbeschuldiging is een spreekstuk, een monoloog waar de zinnen vooral beginnen in de
IK-vorm “Ik ben geworden”.
Een contrast met mijn vormgevingsconcept:
Vijf performers bewegen samen, zijn samen met elkaar op zoek naar vormen de
WIJ-vorm. “Samen een zijn, een vorm”.
De tekst van zelfbeschuldiging lijkt betekenisloos, het zijn allemaal lijstjes die opgeschreven zijn.

Ik heb bij het moment geleefd.
Ik ben eigengereid geweest.
Ik heb gedaan als was ik alleen op de wereld.
Ik heb geen levenshouding bewezen.
Ik ben eigenzinnig geweest.
Ik ben willoos geweest.
Ik heb niet aan mijzelf gewerkt.
Ik heb niet in mijn werk mijn eigen levensvoorwaarden geschapen.

Betekenisloosheid met een bepaald verlangen.
De gesproken tekst is minder belangrijk, er wordt juist focus gegeven aan de handelingen, ruimtes, kostuums.
Zodat de tekst nog betekenislozer wordt.
Deze betekenisloosheid: de doelloosheid van het leven, van het hebben, van het moeten en van het doen, probeer ik te
verbeelden, te kaderen en tentoon te stellen aan de toeschouwers.
Ruimtes in ruimtes. De roze ruimte is een kadering met daar in de witte gipsplaat als exposeerruimte voor de acteurs.
De acteurs vormen weer de Wij-vorm als ruimte en de acteurs als individu zijn ook weer ruimtes.
De roze ruimte intrigeert, is zeer aanwezig, dat prikkelt en vertelt al veel zonder dat er handelingen, sprekers of klanken plaats
vinden.

De Pont in Tilburg is de gekozen locatie voor de performance installatie, levend kunstwerk. Het is een grote hal waar dagelijks
diverse exposities aan de gang zijn. Graag zou ik de Pont willen gebruiken, dan maak ik de hele vloer roze zodat het publiek
niet anders kan dan deelnemen. Er blijft wel kadering in stand met muren, de muren zijn 8x8m wat maar een klein gedeelte
van de Pont in beslag neemt. Dit is precies wat ik wil, de bewegingsmogelijkheid van de toeschouwers wordt vergroot. Niet
alleen in beeld verandert het stuk maar ook de klank wordt actief vervormd als het publiek op andere plaatsen gaat staan.
De kunstwerken om de roze muren heen, aan de wanden van de Pont zelf, zijn werken van andere kunstenaars die goed
aansluiten op de performance installatie. De werken moeten een balans hebben tegenover de performance installatie waar
veel contrast in vormgegeven is

Performers/acteurs: Yara Piekema, Quiah Shilue, Billy de Walle, Evelien Wieringa, Isabel Hees
Klankontwerp: Loden Rietveld

terug